İlkim, İlk Göz ağrım, İlk Kuzum, İlk Yavrum, İLKim...

Bir  insan yavrusu, uykuda çiş yaparken mızıklanırmış; ağlamak değil bu, uyanmak da değil. Yanına gidince kokusu burnuma geliveren idrar kokusuyla öğrendim.

Bir insan yavrusu, canı ne kadar çok yanarsa yansın annesinin öpücüğüyle iyileşirmiş; SEN "anne geçti" deyip içimi ısıtınca anladım.

Bir insan yavrusu kahkaha atıp başka bir insanı dünyanın en mutlu insanı yapabilirmiş; SEN gülerken anladım.

Senin gözyaşların benim sonum olabilirmiş, sen hastayken, kendimi çaresiz hissederken anladım.

Bir insan yavrusu anasıyla göbek bağı kesilse de hep ona bağlı kalırmış; 26 aydır çok çok çok iyi anladım. Can'ım. İlkim. Sevdiğim. Yavrum.

Ne çok ilk var hayatımızda.
Koynuma ilk girişin. İlk kez meme emişin. Kakanı ilk temizleyişim ( -ki hamilelik dönemindeyken kesin midem bulanır, kusarım derken bana mısın bile demedim) İlk dişin. İlk yemeğin. İlk kahkahan. İlk adımların, yürümen, tuvaleti kullanışın, uçmamız, parka gitmemiz vs vs vs...

Birçoğunun tarihi yok aklımda; afedersin.

Yani böyle şeyleri pek umursayacak biri olacağını sanmıyorum ama yine de bizim son dönemde sen -pırt yapınca, geğirince falan kahkahalar eşliğinde "DUUUYDUUMMMM!" diye bağırdıktan sonra daha sosyal bir varlık gibi davranıp dediğimiz gibi: Pardon! :)

Pardon annecim, pardon oğlum: Unuttum!

Ama unutmadığım, asla ve kat'a unutmayacağım şeyler çok meleğim.

Yüzüme bakarken sen, o masum o derin o harika ve o benzersiz gözlerinle içime işlerken sevgin, her gün seni nasıl daha çok seviyor olduğumu asla unutmayacağım mesela.

Ben ağlarken yanıma sokulup, omzuma dokunup "anneee nooolduuu?" diye sormanı,

Durduk yere, ben mutfakta çalışırken mesela geliverip bacağımı, popomu öpüvermeni,

Makyajımı, yeni kıyafetimi, saçımı değiştirmemi fark edip "Çok güzel bu, çok güzel olmuş" demenle bir centilmen yetiştiriyorum diye egomu şişirmeni ama en çok da "Anneee sen çok güzelsin" ile beni benden alıp cennete atmanı :) :)

"Seni çok seviyorum" dediğimde "Ben de" demeni,

Giysimin altına girmek istemeni, sonra içerden "Ben bebek olduuummm!" demeni,

Olur olmaz yerlerde elini göğsüme atmanı,


Tuvalette kakanı yaparken elimden tutup "Anne bana destek ol" demeni,

Yatakta uyku tutmayınca "Annecim tut, elimi sıkı sıkı tut" demeni, elimi sıkı sıkı tutmanı,

Parkta, plajda, orda burda biri canını sıkınca, korkunca, endişe edince "Anneee sen de geeel" deyip o minicik elinle elime yapışıp çekiştirmeni,

Kaldırıma çıkınca yada parka girdiğimizde "Artık burda araba yok, elimi bırak" demeni,

Merdiven çıkarken elimi tutup "Sana destek olayım, senin bacağın ağrıyo" demeni (Anneannenden öğrendin bunu)

Sana çok kızdığım anlarda aslında nasıl kendime kızıyor olduğumu,

Bana ne çok şey öğrettiğini; -yine benim kendimle ilgili-,

Beni nasıl daha sabırlı bir insan haline getirmeyi başarabildiğini ASLA unutmayacağım oğlum.

Teşekkür ederim. Hep dediğim gibi sana; İyi ki beni seçmiş, iyi ki benim içimde büyümüş, iyi ki bana gelmişsin.

Benim aslında ne kadar şanslı bir kadın olduğumu bana öğrettiğini asla unutmayacağım.

Seni seviyorum çocuk. ÇOK.